powrót

 
••••••
I. Rok Święty zwiastunem święta Chrystusa Króla
II. Nauka O Królowaniu Chrystusa
III. Chrystus Jako Król W Piśmie Świętym
IV. Chrystus Jako Król W Liturgii
V. Fundamenty Królewskiej Godności Chrystusa
VI. Trojaka Władza Panowania Chrystusa
VII. Królestwo Chrystusa Jest Głównie Duchowe
VIII. Dobrodziejstwa Królestwa Chrystusa
IX. Powody Ustanowienia Święta Chrystusa Króla
X. Święto Chrystusa Króla Jako Środek Zaradczy Przeciw Laicyzmowi
XI. Przygotowania Do Ustanowienia Święta Chrystusa Króla
XII. Rok Święty Najsposobniejszy Do Ustanowienia Święta Chrystusa Króla
XIII. Ustanowienie Święta Chrystusa Króla
XIV. Błogosławieństwa Święta Chrystusa Króla
 
••••••
  • LIST ALARMUJĄCY Generała O.O. Paulinów z Jasnej Góry w Częstochowie
  • Dzisiejsza potrzeba intronizacji Chrystusa Króla
  • Czy Chrystus zakróluje w naszej ojczyźnie?
  • Akt intronizacji Chrystusa Króla w Brańszczyku
     
    ••••••
  • Copyright (c) 2000 Fundacja Antyk. Wszelkie prawa zastrzeżone.

    Nauka o królowaniu Chrystusa

    Od dawna już powszechnie nazywano Chrystusa Królem w przenośnym tego słowa znaczeniu, a to z powodu najwyższego stopnia dostojeństwa, przez które wyprzedza wszystkie stworzenia i przewyższa je. Mówimy więc, iż Chrystus króluje w umysłach ludzkich, nie tyle dla głębi umysłu i rozległości Swej wiedzy, ile że On sam jest prawdą, a ludzie od Niego powinni prawdę czerpać i posłusznie ją przyjmować; mówimy też, iż Chrystus króluje w woli ludzkiej, ponieważ w Nim nie tylko nieskazitelna wola ludzka stosuje się zupełnie i z całym posłuszeństwem do najświętszej woli Boskiej, lecz także dlatego, że Chrystus tak wpływa natchnieniami swymi na naszą wolną wolę, iż zapalamy się do najszlachetniejszych rzeczy. Wreszcie uznajemy Chrystusa jako Króla serc, dla Jego "przewyższającej naukę miłości" (Ef. 3, 19) i dla łagodności i łaskawości, którą przyciąga dusze. Żaden bowiem człowiek nigdy nie był i nie będzie do tego stopnia ukochany przez wszystkie narody, jak Jezus Chrystus.

    Lecz jeżeli głębiej wnikniemy w rzecz, widzimy, iż we właściwym tego słowa znaczeniu imię i władzę króla należy przyznać Chrystusowi jako Człowiekowi, albowiem tylko o Chrystusie jako Człowieku można powiedzieć, iż otrzymał od Ojca "władzę i cześć, i królestwo" (Dn. 7, 13-14); Chrystus bowiem, jako Słowo Boga, będąc współistotnym Ojcu, wszystko ma wspólne z Ojcem, a więc także najwyższe i nieograniczone władztwo nad wszystkim stworzeniem.

    wstecz    dalej
    Copyright (c) 2000 Fundacja Antyk. Wszelkie prawa zastrzeżone
    strona główna


    Powiadomienia o nowościach na stronie fundacji


    nowości wydawnicze